تبیان، دستیار زندگی
انسان نیاز به حرکت و جنبش دارد و بازی بخش مهمی از این نیاز است. هر فرد برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیازمند اندیشه و تفکر است و بازی خمیرمایه‌ ی این تفکر و اندیشه است. آمادگی جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات بخشی از فلسفه‌ی بازی کودکان است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بازی ، دنیای کودکان

حنانه سادات میرکاظمی

انسان نیاز به حرکت و جنبش دارد و بازی بخش مهمی از این نیاز است. هر فرد برای رشد ذهنی و اجتماعی خود نیازمند اندیشه و تفکر است و بازی خمیرمایه‌ ی این تفکر و اندیشه است. آمادگی جسمی و روحی برای مقابله با مشکلات بخشی از فلسفه‌ی بازی کودکان است. بنابراین، بازی هر چه گسترده‌تر، پیچیده‌تر و اجتماعی‌تر باشد کودک از مصونیت روانی بیشتری برخوردار می‌شود. کشف دنیای اطراف بخش دیگری از فلسفه‌ی بازی است که کودک حس کنجکاوی خود را از این طریق ارضا می‌کند. بازی تن و روان کودک را واکسینه می‌کند و مسوولیت‌های اجتماعی  و اقتصادی را که در آینده باید بدوش بکشد را به او می‌آموزد.

کودک با بازی کردن موقعیتی بدست می‌آورد تا اعتقادات، احساسات و مشکلات خود را پیدا کند و مهارت‌های زندگی را بیاموزد. رابرت وایت می‌گوید: «ساعات زیادی را که کودکان صرف بازی می‌کنند نمی‌توان به هیچ وجه تلف شده تلقی نمود، بازی ممکن است شادی‌بخش باشد ولی در دوران کودکی یک کار جدی است.» بدون تردید بازی بهترین شکل فعالیت طبیعی هر کودک محسوب می‌شود.

بازی موثرترین و پرمعناترین راه‌یادگیری کودکان است.

تعریف بازی:

به هر گونه فعالیت جسمی یا ذهنی هدفداری که به صورت فردی یا گروهی انجام پذیرد و موجب کسب لذت و اقناع نیازهای کودک شود، بازی می‌گویند.

نقش بازی در رشد اجتماعی کودک:

- موجب ارتباط کودک با محیط بیرون می‌شود و دنیای اجتماعی او را گسترش می‌دهد.

- موجب شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت می‌شود.

- همکاری، همیاری و مشارکت کودک توسعه می‌یابد.

- با رعایت اصول و مقررات آشنا می‌شود.

- همانند سازی با بزرگسالان را می‌آموزد.

- با مفهوم سلسله مراتب آشنا شده و آن را رعایت می‌کند.

- رقابت را می‌آموزد و شکست را بطور واقعی تجربه می‌کند.

- قدرت ابراز وجود پیدا می‌کند و از ترس، کمرویی و خجالت بیهوده رها می‌شود.

- حمایت از افراد ضعیف را می‌آموزد.

نقش بازی در رشد عاطفی کودک:

- نیاز به برتری‌جویی را ارضا می‌کند.

- موجب ابراز احساسات،عواطف، ترس‌ها و تردیدها، مهر و محبت، خشم و کینه و نگرانی‌ها می‌شود.

- تمایل به جنگجویی و ستیزه‌گری را کم می‌کند.

- «برون‌نگری» کودک را افزایش می‌دهد.

نقش بازی در رشد جسمی کودک:

- موجب رشد هماهنگ دستگاه‌ها و اعضای مختلف بدن می‌شود.

- باعث تقویت حواس کودک می‌شود.

- نیرو و انرژی بدن را به بهترین شکل مصرف می‌کند.

- کودک به توانمندی‌های فکری و بدنی خود آگاهی پیدا می‌کند.

نقش‌بازی در رشد ذهنی کودک:

- در یادگیری زبان نقش بسزایی دارد.

- در رشد هوشی کودک بسیار موثر است.

- با مفاهیم ساخت، فضا و شکل آشنا می‌شود.

- رفتارهای هوشمندانه کودک تقویت می‌شود.

- موقعیت استفاده از قو‌ه‌ی تخیل در کودک به وجود می‌آید.

- زمینه‌ی بهتری برای تفکر فراهم می‌کند.

ادامه دارد...

منبع : انجمن علمی آموزشی مدرسین آموزش خانواده شهر تهران

مقالات مرتبط :

بازی به بازی تا خلاقیت               

یک هدیه مناسب                   

رویاهای کودکانه              

بازی های كودكانه را بازی نگیرید                            

بادکنک بازی                         

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.